4-Боб - Гувоҳ. Ўзбек тилида Аудио китоб Онлайн
Коридорда ўқ овози эшитилганда, Марван ўзини чапга ташлади. Отилган ўқ унинг ёнидаги деворни тешиб ўтди, деворнинг сувоғи унинг устига тўкилди.
Рэмзининг квартирасида қўриқчиларнинг биридан олган қуролни у чўнтагидан чиқариб. ўқ узди. Шу пайт коридорнинг охиридаги бошқа эшик очилди. Марван орқага бурилди ва қоронғуда турган яна бир одамнинг шарпасини кўрди — у Рэмзи билан лифтда бирга чиққан қиз эди.
Марван полга ётиб олди, бошининг тепасидан яна иккита ўқ теворга тегди. У мўлжаллаб икки марта қизга қарата ўқ узди, ўгирилиб рўпарасида турган яна бир одамга ҳам икки марта қуролидан ўқ отди. Ўқнинг ҳеч бири нишонга тегмади, аммо Марван бир неча секундни қўлга киритди.
Бир неча метр олдинда қайсидир номерга олиб кирувчи йўл бор эди. Тўғри, у ер ҳам беркиниш учун ишончли жой эм‑
ас, бироқ бошқа илож йўқ. Марван яна икки мартадан ҳар томонга ўқ ўзди, бунга жавобан ўқ узилганда, у бурчакка бер‑
кинди. Унга ҳужум қилаётганлардан ҳеч бири яхшилаб уни нишонга ололмасди. Аммо бу ҳолат узоқ давом эта олмайди.
Яна ўқ овозлари жаранглади.
Икки тарафдан душман ҳамла қилиб келаётганди.
Марваннинг бир неча сония вақти бор эди.
Марван икки мартадан чапга ва ўнгга ўқ ўзди, сўнгра “Ҳалақит берилмасин!” деган тахтачани боши узра кўтарди. Сўнгра оёқлари билан тепиб эшикни очди ва ўзини ичкарига урди. Эшик қулфи узилиб тушди. Отишма яна авж олди.
Хонада овқатланиб ўтирган янги келин-куёв қўрқиб кетганларидан бир-бирларини қучоқлаб олдилар.
— Кроватнинг тагига беркининглар! — деди пичирлаб Марван. — Тез бўлинглар!
У ёвуз одам эмаслигини тушунтиришга вақти йўқ эди. У имкон қадар уларнинг хавфсизлигини таъминлашга ин‑
тилди. Улар Марвандан кўз узмай катта каравот тагига эмаклаб киришди. У пистолетдан қуруқ обоймани суғуриб олиб, янгисини қўйганини улар тикилиб кузатардилар. Сўнгра Марван шиша эшикни суриб болохонага чиқди.
Шу вақт у ўқ овозини эшитди, ўқ унинг елкасини тешиб ўтганини ҳам сезди.
Зарбадан у шиша столга йиқилди, тагидаги стол эса си‑
ниб кетди. Марван ўзини йўқотмади, орқага думалаб бир
қўли билан юзини беркитди, иккинчиси билан ёпиқ эшикка қарата ўқ узди. Ўқ нишонга аниқ тегди, эшик чилпарчин бўл‑
ди. Дуру маржон таққан қизнинг ҳам кўкрагига иккита ўқ тег‑
ди. У қаттиқ қичқирди ва ўзини тута олмай полга йиқилди.
Хўп, биттаси тамом, энди иккинчисига навбат.
Оғриққа қарамай, Марван бир амаллаб ўрнидан турди ва
ёнидаги хонага устидаги шиша синиқларини қоққанича суд‑‑
ралиб кирди. Душман шу хонани нишонга олишини у сезди. Ёшгина келин бўлмиш аёл тез-тез нафас оларди. Янги куёв эса уни тинчлантиришга ҳаракат қиларди, аммо энди бефойда.
Қаҳр-ғазабдан Марваннинг қони қайнади. У дуру мар‑
жон таққан қотил қизнинг олдида тўхтади ва унинг пульси‑
ни ушлаб кўрди. Хали тирик. Унинг пульси секин, нотекис урарди. Қизнинг пистолетини у бир четга отди ва ерга қараб ётган танани ўгирди. Оппоқ кофта бирпаста қип-қизил қонга бўялди.
Ҳар эҳтимолга қарши Марван эшикка қарата яна бир ўқ узди, кейин пистолетни қизнинг томоғига тиради.
— Сени ким юборди? — чалажон қиздан сўради Марван тишларини ғичирлатиб.
Қонга бўялиб, беҳуш ётган қиз астагина жилмайди, аммо ҳеч нима демади.
Марван саволини француз тилида қайтарди, аммо қиз жавоб бермади.
— Клодетт Рэмзи — шу аёл сени Сан-Пауладан жўнатдими? — Марван қиздан жавоб кутарди.
Қизнинг юзида бирданига қўрқув ва даҳшат аломатлари сезилди. Ҳа, бу исм унга танишлиги маълум эди. Қиз Сан-Паула ҳақида ҳам биларди. Марван пистолетини қизнинг томоғига янада қаттиқроқ босиб тиради, лекин у гапиришни истамасди. Бирдан қизнинг кўз қорачиғи тепага қараб кетди, қиз унинг қўлида жон берди.
Марвиннинг юраги шиддатли туртки билан адреналин‑
нинг қуюқ аралашмасини ўтказиб, қасос олиш истагида қат‑
тиқ урарди. У қизнинг пистолетини тортиб олди ва магази‑
нини кўздан кечирди, сўнгра иккала пистолетдан ўт очиб, ко‑
ридорга югуриб чиқди. Қоронғуда беркиниб ўтирган иккин‑
чи қотилнинг тирик қолишига ҳеч қандай имкони йўқ эди. Қотилни ўлдиргач, Марван иккала бўш қолган пистолетлар‑
ни ҳам мурданинг устига ташлади. Кейин унинг қўлида‑
ги ўқланган пистолетни ва чўнтагидан ўқ билан тўлдирил‑
ган обоймани олди. Уни ёнида на пули, на паспорти бор эди.
Марван янги келин-куёвнинг хонасига қайтиб кирди. Дуру маржон таққан қизнинг ҳам ёнида ҳеч қандай ҳужжати йўқ эди. Булар кўзга кўринмас ва исм-фамилиясиз профессионал қотил, ўлжани тун қоронғусида топа оладиган ва огоҳлантирмай ҳужум қиладиган душман эдилар. Агар Рэмзи ҳақ бўлиб чиқса–чи? Агар булар ҳақиқатдан ҳам француз агентлари бўлса-чи?
Ҳозирча бир нарса аён: улар янглишишди.
Қотиллардан қутилган Марван яраланган елкаси энди‑
гина қаттиқ оғриқ бераётганлигини, дераза ва эшикларнинг шиша синиқлари кесиб кетган юзларидан қон оқаётганини сезди.
У полиция машиналари сиреналарининг увуллашини эшитди.
Guvoh 4-bob D-McDowell. Kitob O'zbek tilidagi yaxshi Audiokitob Online
