Гувоҳ (Джош Мак-Дауэлл) 48 bob

48-Боб - Гувоҳ. Ўзбек тилида Аудио китоб Онлайн

Годдар эрта тонгда туриб, пишлоқли бутерброд ва кофе билан ўзининг номерида нонушта қилди. Кейин эса Бейрутдан олти квартал нарироқда жойлашган марказий полиция маҳкамасига отланди. У кечаси умуман мижжа қоқмай чиққани учун карахт бўлиб юрарди. У тагига еткиза олмаётган иши ҳақида ўзига-ўзи савол берар, лекин унинг жавобини топа олмасди.
Агар Марван Аккад Рафик Рэмзини қўрқитиб пули‑
ни олмаган бўлса-чи? — деб ўйлади Годдар. — Агар ҳақ‑
иқатдан ҳам, Марван укаси билан худди ўзлари айтаёт‑
ганларидай, Клодетт Рэмзини ўғирламай, уни қидириб топмоқчи бўлган бўлсалар-чи? Агар Клодетт Рэмзини ҳеч ким ўғирламаган бўлса-чи? Агар бу воқеани Клодетт Рэмзини ўзи тўқиб чиқарган ва ҳозирги вақтда Бразилияда яшириниб юрган бўлса-чи? Агар Марван Рафик Рэмзига ёрдам бериб, унинг хотинини эрига нисбатан уюштирган фитна уюштирганлиги ҳақидаги исботни топган бўлса-чи? Агар Клодетт ва унинг ёрдамчилари бу ҳақда билиб, биринчи бўлиб бу ишни амалга ошириш учун ҳаракат қил‑
ган бўлсалар-чи?
Бундай сценарий Рэмзининг ўлимини, машинанинг портлашини ва “Меридьене”даги отишмаларни тушунти‑
риб берса керак. Лекин нега Марван яшириниб, аҳолига ёр‑
дам беришни истамаяпти? Рания Фаваз билан унинг қў‑
шнисини ўлимини қандай тушунтириш мумкин?
Годдар маҳкамага келиб, гувоҳномасини кўрсатди ва маҳбус билан учрашувни кутди. У ўйларди, унинг миясига

фақат иккита фикр келди: худди Лемье айтганидай, ё Мар‑
ван айбдор ва шунинг учун яшириниб юрибди ёки Мар‑
ван Аккад айбдор эмас, қандайдир сабаб билан поли‑
циячиларга ишонмай беркиниб юрибди, у фақат гувоҳ бў‑
лиши мумкин, холос. Қайси бири тўғри бўлиши мумкин?
Телефон жиринглаб қолди. Бу Лемье эди.
— Алло.
— Менда янгилик бор, — деди Скелет. — Марван Қоҳирагача бўлган рейсга ўтиргани ҳақидаги маълумот Марокколик хизматчиларда бор экан.
— Нега улар бунчалик кўп қидирмасалар? — сўради Годдар.
— Мен ҳам бу ҳақда билмоқчийдим, — деди Лемье. — Лекин гап бунда эмас. Нима бўлгандаям, бу ҳозир аҳ‑
амиятсиз. Энг аҳамиятлиси шуки, у “Тарик Жамил” деган номдан фойдаланиб юрибди. Миср полицияси ҳам буни тасдиқлади. Сизга маълумки, оммавий ахборот воситала‑
ри унинг суръатини беришди, Гемиополисдаги бир одам
ҳам биз билан боғланди. У одам Тарик Жамилга кварти‑
расини ижарага берган, лекин ўша Тарик яқинда Далия Нур исмли қиз билан кетибди. Улар қаерга кетишгани‑
ни биз ҳозирча билмаймиз, лекин уларни қидиряпмиз. Бу кўп вақтни олмайди деб ўйлайман.
— Менинг қандайдир ёрдамим керакми? — деб сўради Годдар.
— Унда яна бир марта Рами билан гаплашиб кўринг, ун‑
га нималар маълумлигини билиб олинг, — ҳозироқ! Мен‑
га панд берманг Годдар, куннинг охиригача менга Мар‑
ваннинг калласи керак.
Годдар тушунганини айтиб, алоқани узди. Шу ондаёқ унга Дювалдан хабар келди. У ўқиганларига сира ҳам ишонмади. Годдар маълумотни тўғри тушунганлигини тасдиқлаш учун яна бир марта ўқиди. У худди қуёш чига‑
лига зарба егандай, бу хабар уни тешиб ўтди. Ҳаммаси

ўз жойига тушди. Нега у олдинроқ билмади? Нега у тушунмади? Энг ёмони Годдарда умуман вақт қолмаёт‑
ган эди.
Қамоқ олди камерасига киришдан олдин Годдар сер‑
жантнинг столида қуроли ва телефонини қолдириб, гу‑
воҳномасини кўрсатди ва имзо қўйди. Камерага кириш биланоқ у Рамини саволлар билан кўмиб ташлади. У вақтни бекор ўтказишга ўзига йўл қўя олмасди.
— Сизнинг акангиз Тарик Жамил номидаги ҳужжат‑
лардан фойдаланяпти, шундайми?
Рамининг юзидаги ифода унинг гапларини тасдиқлади.
— У аэропортнинг ёнидаги, Қоҳирадан узоқ бўлма‑
ган Гелиополисда бир уйни ижарага олган, шундайми?
Довдираб қолиб, Рами бошини силкитди.
— Сизнинг акангиз бу ишни тергаётганлардан бири
унга туҳмат қиляпти деб ўйлаяптими?
Рами яна секингина бошини силкитди.
— Сиз Бразилияга Клодетт Рэмзини топиш учун ўз одамларингизни жўнатдингиз, чунки сизлар Марван би‑
лан бу аёл ўзининг эридан ёлғон йўл билан пул ундириб оляпти деб ўйлаяпсизлар, шундайми?
— Шундай.
— Ва сиз Рэмзи хоним билан акангизни ўлдирмоқ‑
чи бўлган одамни топмагунингизча Марван беркиниб юр‑
моқчими?
— Худди шундай, — деб тасдиқлади Рами.
— Лекин муаммо шундаки, сизнинг одамларингиз
Рэмзи хонимни топганларида уни кимнинг қўлига топ‑
ширишни билмай, одамларингизга кейинги кўрсатмалар‑
ни кутишларини буюрдингиз, тўғрими?
— Ҳа, жаноб.
— Ва сиз ҳозир ҳибсдасиз, инспектор Лемье эса яқин орада акангизни топиб, уни ҳам қамоққа туширади, агар ундан олдин ўлдириб юбормаса?

— Инспектор, нега менга буларни айтяпсиз? — деб сўради Рами. — Нимани таклиф қилмоқчисиз?
— Жаноб Аккад, — деб жавоб берди Годдар, — ҳозир мен акангиз айбдор эмаслигига ишончим комил бўлди.
— Мен сизга буни бошидан бери айтиб келяпман.
— Хўш, мен ҳозир сизга ишонаман. Бу терговда ким “юмронқозиқ” эканлигини биламан, деб ўйлаяпман.
Рами кўзларини катта очди.
— Ким?
— Марсель Лемье.
Рами чуқур нафас чиқарди.
— Бош терговчими? Ишончингиз комилми?
—Энди ишончим комил, — деди Годдар.
У Рамига ҳаммасини айтиб берди. Рамининг телефо‑
нидаги гапларини эшитишдан ташқари, у электрон поч‑
тасини ҳам текширишга буйруқ олган ва Франция раз‑
ведкасидаги мансабдор шахс томонидан юборилган маълумотни аниқлабди.
— Бу Пьер эди, биз анчадан бери танишмиз, — деди Рами. — У пок инсон. Мен ундан нима қилиш мумкинлиги ҳақида билиб беришини сўрагандим, холос.
— Ҳа, — деб тасдиқлади Годдар.
— Нима бўпти? — деб сўради Рами. — Акам Рафик Рэмзининг ўлимидаги Лемьенинг асосий гумондор шахси бўлган. Ахир, у Марванга алоқадор барча нарсаларни би‑
лиши табиий эмасми?
— Албатта, — деб фикрига қўшилди Годдар. — Ле‑
кин Дюваль хатни ўқигандан кейин Франциянинг мах‑
сус хизматчиларига мурожаат қилган, Лемье улардан қа‑
чон расмий талаб қилганлиги ҳақида савол берган. Аниқ‑
ланишича, Марван билан Рэмзининг учрашувидан уч кун олдин сўраган экан.
— Қотилликдан уч кун олдинми? — деб сўради Рами. — Бу қандай бўлиши мумкин?

— Лемьега акангиз ҳақидаги маълумот олдиндан ке‑
рак бўлиб қолганини фақат битта нарса билан тушунти‑
риш мумкин, — деди Годдар. — Рэмзи Марванни яширин‑
ча ёллаганини, Марван Рэмзи хонимни эридан ёлғон йўл
билан пул ундириб олаётганини аниқлаганлигини Ле‑
мье билиб олган. Уч кун ичида Лемье жаноб Рэмзи ва Марваннинг ўлимини режалаштириб, Рэмзи хонимни Сан-Пауладан чиқиб кетиб, тоғларда яшириниши кераклиги ҳақида огоҳлантирган. Айтгандай, Рэмзи хоним беркиниб яшаётган ва сизнинг одамларингиз топиб олишган уй кимники эканини биласизми?
Рами “йўқ” деб бошини қимирлатди.
— Лемьенинг акасининг уйи.
Рами ларзага келди.
— Ҳазиллашяпсизми?
— Заррача ҳам ҳазиллашаётганим йўқ. Дюваль буни аниқлади. Мен ҳозир ундан шу хатни олдим.
— Тўхтанг, — деди Рами, — демак, Рафик Рэмзи ўли‑
мининг бош терговчиси — шу қотилликнинг иштирок‑
чиларидан бирими?
— Билишимча, худди шундай.
— Демак, менинг акамни пойлаб юрган одам уни қамамасдан ўлдирмоқчими?
— Ҳамма аниқланганларга қараганда, шундай.
— Лемье Марванга қанчалик яқинлашиб қолди? — деб сўради Рами ва унинг юзида хавотирлик белгиси пайдо бўлиб.
— Жуда ҳам яқин, Рами, — деб тан олди Годдар, — шунинг учун ҳам менга сизнинг ёрдамингиз керак. Марваннинг қаердалигини айтинг, мен уни ҳибсга оламан, мен Лемьега қарши ҳужжатларни топиб, уни қамагуним‑
ча Марван менинг ҳимоям остида бўлади. Бу осон кечмай‑
ди (чунки Европадаги қонунни ҳимоя қилувчи кучлар
учун Лемье — қаҳрамон), лекин сизнинг ёрдамингиз билан мен бу ишни қиламан.
— Мен сизга ёрдам берардим, жаноб Годдар, — деди Рами, — лекин акам ҳозир қаердалигини билмайман. Мен уни фақат йўлдош телефон орқали топишим мумкин, чун‑
ки у фақат шу орқали қўнғироқларни қабул қилади. Ле‑
кин мени ҳибсга олишганда, у телефон қаёққа ғойиб бўл‑
ганини билмайман.
— Сизнинг телефонингиз мен тўхтаган меҳмонхона‑
да, — деди Годдар. — Акангиз қўнғироқ қилиб қолиши мумкин деб телефонни кузатгандим. Юринг.
Рами Аккадни қамоқдан чиқариб олиш учун Годдар керак бўлган ҳужжатларга имзо қўйди ва ўзининг қуро‑
ли билан телефонини олди. Улар полиция маҳкамасидан чиқиб, такси тўхтатдилар ва меҳмонхонага шошилиб кетдилар.