Гувоҳ (Джош Мак-Дауэлл) 50 bob

50-Боб - Гувоҳ. Ўзбек тилида Аудио китоб Онлайн

— Бизда муаммо туғилди, — деди Рами. Меҳмонхона‑
даги Годдернинг номери ойнасидан у Бейрут марказига қараб турарди.
— Қандай?
— Марван жавоб бермаяпти.
— Яна ҳаракат қилиб кўринг, — деди Годдар хонада
у ёқдан–бу ёққа юриб.
— Мен тўрт марта қўнғироқ қилдим.
— Бу нимани англатиши мумкин?
— Бу шуни англатадики, ё телефон ўчирилган, ёки
ўзи билан уни олмаган, ёки…
Рами гапини охиригача тугатмади, лекин бунда зару‑
рият қолмаганди. У нима демоқчи бўлганини Годдар ту‑
шунди. Марван Аккадни қўлга олишган ёки ўлдиришган бўлишлари мумкин.
— Хавотир олманг, — деди Годдар. — Биз уни топамиз. Ҳаммаси яхши бўлади.
У бу гапига ишонгиси келарди.
Тўсатдан унинг телефони жиринглади. Бу Дюваль эди. Годдар гўшакни кўтарди.
— Сизларда нима гап, Колетт?
— Сиз қаерда эдингиз? — сўради у. — Мен сизга қўнғироқ қилиб туша олмаяпман.
— Мен полиция маҳкамасида эдим, — тушунтирди Годдар, — у ерда телефонни ишлатиш мумкин эмас. Нима бўлди?
— Сиз менинг хабаримни олмадингизми?

— Йўқ.
— Лемье сизга икки марта қўнғироқ қилди, — деди Дюваль. — Қўнғироқ қилиб туша олмагач, унинг жуда жаҳ‑
ли чиқди ва сизни қидириб топишимни мендан талаб қилди.
— Лемье нима демоқчи экан?
Рамми Годдарга қараб ўгирилди.
— Миср хизматчилари Тарик Жамил билан бир қиз‑
ни Шарм-Эль-Шейх меҳмонхонасигача кузатиб юрганла‑
рини у менга айтди.
— Яхши. Ҳозироқ менга самолётга чипта буюринглар.
— Бу ҳали ҳаммаси эмас, — давом этди Дюваль. — Улар меҳмонхонадан чиқиб кетиб, таксида Нувайбагача, у ердан эса паромда (кемада) — Акабагача боришибди.
— Иорданиягами? — деб сўради Годдар. — Нега энди Иорданияга?
— Аслида қиз ўша ерлик экан.
— Унинг исми ким?
— Далия Нур.
— Бир дақиқа, Колетт, — деди Годдар. У Рамига ўгирилди ва Далия Нур деган исми унга танишми йўқми эканини сўради.
— Йўқ, — деб жавоб берди Рами. — Лекин бир неча кун олдин мен акамни Қоҳирадан чиқиб кетиши керакли‑
ги ҳақида огоҳлантиргандим. Балки, акам шаҳардан чиқиб кетиш учун ўша қиздан фойдалангандир.
Годдар телефондаги суҳбатини давом эттирди.
— У қиз қайси шаҳардан экан?
— Бутрусдан, — деб жавоб берди Дюваль, — менда унинг манзили бор. У Лемьеда ҳам бор. У ўзининг одамлари билан ўша ерга кетди.
Бу гапларни эшитиб Годдарнинг ичи қизиди.
— Улар ўзларининг ташрифлари ҳақида иордания‑
лик ҳамкасбларга хабар бердиларми?

— Йўқ, жаноб.
— Улар мисрлик полициячилардан кимнидир ўзлари билан бирга олдиларми?
— Йўқ, жаноб.
Годдар ҳаёлини бир жойга қўйиш учун жим бўлиб қолди.
— Колетт, мен Лемье ҳақида қандай ўйлаётганим‑
ни биласизми?
— Сизнинг фикрингизча, ўша “юмронқозиқ” — Лемье, у Рэмзи хоним билан бирга иш юритади.
— Сиз эса нима деб ўйлайсиз?
— Биз охирги бир неча соат ичида билиб олганларимиз‑
га асосланган ҳолда, мен ҳам худди шундай деб ўйлаяп‑
ман.
— Биз буни исботлай оламизми?
— Ҳозирча йўқ, жаноб, — деди Дюваль. — Бизга кўп‑
роқ вақт керак.
— Бизнинг вақтимиз қолмади. Агар Лемье Марван Аккадани топиб олса, уни ўлдиради.
— Иордан полициясига хабар берайми, улар эса Лемье‑
ни ҳибсга оладилар.
— Йўқ, — деди Годдар. — Улар ҳеч нима қилмайди‑
лар, чунки уни ҳибсга олиш учун иккаламизда бор далил‑
лардан кўпроқ далил ўзларига керак.
— Қандай чораларни кўриш керак деб ўйлайсиз, жаноб?
— Қўлимдан келган бирдан бир ишни, Колетт. Бутрус‑
гача менга вертолётни ташкил қилинг. Мен аэропортга отланаман. Юринг, Рами. Сиз мен билан бирга кетасиз.