55-Боб - Гувоҳ. Ўзбек тилида Аудио китоб Онлайн
— Уч… икки… бир. Нима ҳам қилардик, Марван Аккад, сизнинг имконингиз бор эди…
Лемьенинг одамларидан иккитаси автоматлардан ўқ узиб, ғорга бостириб кирдилар. Ғор тутунга тўлди, ғор‑
нинг орқа деворини эса отилган ўқлар тешиб ташлади. Марван бағрини ерга бериб ётганича, отишманинг тўх‑
ташини кутар эди. Лекин отишма якун топмади.
— Қани у? — деб сўради босқинчилардан бири янги магазинини жойлаштираётиб.
— Ақлимга сиғдиролмайман, — деб жавоб берди бош‑
қаси ўзининг автоматидан магазинини олиб.
Марванда битта имконият пайдо бўлди ва у бундан фойдаланди. Босқинчилардан биринчиси тошнинг ёнидан ўтиб кетаётганди, Марван унинг оёғидан ушлаб олди ва қаттиқ тортди. У одам мувозанатини йўқотиб йиқилди.
У ўзини тиклаб олишига Марван йўл қўймай, унинг АК-47 русумли автоматини олди ва босқинчининг юзига зар‑
ба берди. Марван ўмбалоқ ошиб, иккинчи босқинчига
қараб икки марта ўқ узди.
Бир неча сония ичида у қуролларни ва ташаббусни ўз қўлига олди. Марван ёнида ётган одамнинг пульсини текширди. Унинг боши ва юзи қон билан беланганди. Мар‑
ван қоронғида шуни аниқладики, унинг бурни синган, мия‑
си чайқалганди, лекин у нафас оларди, демак, у яшайди.
Марван иккинчисининг ёнига судралиб келди. Униси оғриқдан инграб ётарди. Тағин, кеча Марван уни отиб ўлдиришга тайёр турганди. Ҳозир эса бундай фикр унда
нафрат уйғотди. Агар иложи бўлганда, Марван унга тиб‑
бий ёрдам кўрсатган бўларди. У ярадорга, жим ёт, деб огоҳлантирди. Огоҳлантириш зое кетмади.
Энди нима бўлади? — деб ўйлади Марван. Лемье би‑
лан бирга ҳали уч ёки тўрт киши қолишди.
— Нима бўлди? — деб бақирди Лемье. — У ўлдими?
— Йўқ! — деб жавоб берди Марван.
Ўйлаб ўтирмасдан, Марван автоматнинг камарини бўйнига осиб, бор кучи билан ғордан тез отилиб чиқди ва даранинг девори бўйлаб юқорига кўтарилувчи зинапояга борди.
Отишма бошланди. Марваннинг юраги кўкрагидан чиқиб кетгудай бўлиб, унинг ҳар бир уриши бошига ҳам тарқаларди. Чап оёғи тиззасининг пастига ўқ теккан жойи‑
ни худди олов каби куйдирарди. Лекин у ўз вазифасини
аниқ биларди. У Лемье ва унинг бандасини Далия билан унинг оиласидан иложи борича узоқроққа олиб қочиши керак. Нима бўлмасин, у шуни қилади.
Марван гоҳ ўнгга, гоҳ чапга чайқалиб, зинапоядан тепага кўтариларди. Отишмалар эса ҳали ҳам давом эт‑
моқда эди. У тепагача чиққанда оғриқ унинг ўнг елкаси‑
да пайдо бўлди. Оғриқ шундай кучли эдики, у ҳатто оёғи‑
да ҳам тура олмади. Марван юзи билан ерга йиқилди ва
бор кучини йўқотди.
Марван оғриқдан тиришиб, нафас олишга ҳаракат қил‑
ди ва жароҳатини ушлади. Чап қўли шу заҳотиёқ қонга беланди. У яқин масофадаги тош тўпламларидан иборат беркиниш жойигача судралиб келди. Лекин Марван уни қувлаб етиб олишаётганини эшитиб турарди.
Сўнгги лаҳзада у ўгирилиб олиб, автоматини тўғирлади ва учта қисқа навбатсиз ўқ узди, бу ўқлар босқинчиларнинг иккитасини жароҳатлади. Бир босқинчи орқага қараб йиқилди, Марван уни пастга қараб тушиб кетаётганини эшитди. Иккинчиси эса Марваннинг шундоққина ёнига
йиқилди. Босқинчи жим ва қимирламай ётарди. Марван‑
нинг кўнгли айниб кетди. У ҳеч кимни ўлдирмоқчи эмасди. Марван ҳеч кимга зиён келтиришни истамасди. Лекин бу ўзини-ўзи ҳимоя қилиш эмасми, ахир? Одамзод ўзини қотиллардан ҳимоя қилиши керак-ку!
Тез орада қолган босқинчилар ҳам шу ерга келишади. Бор кучини йиғиб, Марван тошларгача судралиб келди ва тошларнинг орқасига беркиниб, кута бошлади. Пастдан қандайдир овозлар эшитиларди. У ҳатто олисдаги сиренани ҳам эшитди. Лекин овозлар кучайиб бормасди. Қайтанга улар пасайиб борарди. Марваннинг қовоқлари эса шишиб, осилиб қолди. Кўз олдидаги тасвир эса борган сари хиралашиб кетарди. У шокка яқин ҳолатда ўтирарди, лекин қўлидан ҳеч нима келмасди.
Тўсатдан қоронғулик пайдо бўлди. Натижада у ҳушини йўқотди. Лекин Марван қачонгачалигини билмасди. Ма‑
на, у яна ўзига келиб, кўзини очди. Марван яна тайёр бў‑
либ турганди. Шу онда у қотиб қолди — уч метрча на‑
рироқда Лемье қўлида глушителли тўппончани ушлаб ту‑
рар, Марваннинг бошига қаратиб мўлжаллади.
Ўйлаб ўтирмасдан, Марван автомат тугмасини босди, аммо бахтга қарши ҳеч нима бўлмади. У яна босди ва яна ҳеч нима содир бўлмади. Ё автомат бузилиб қолди ёки ма‑
газин бўш эди. Лекин нима бўлса ҳам, унинг ҳаётига нуқта қўйилганди. Марваннинг оёғи ва елкасидан қон оқиши давом этарди. У мутлақо ожиз — Марваннинг қаршиси‑
да уни ўлдирмоқчи бўлган одам турибди.
— Қўлга тушдинг, таниқли Марван Аккад, — деди Лемье.
Марван ҳеч нима деб жавоб бермади. Лемье гапида давом этди.
— Балки, миянгизга қандайдир фикр келмасдан олдин автоматингизни ерга ташларсиз?
Марван унинг гапига бўйсунди.
— Яхши бўлди, энди биз гаплашиб олишимиз мум‑
кин, — деди Лемье.
— Гаплашиб олишимиз? Сизнинг гаплашгингиз ке‑
ляптими? — деб ҳайрон бўлди Марван. — Яхши. Нега сиз бундай қилдингиз, инспектор? Қандай қилиб сиз Рафик Рэмзини ва унинг яккаю ягона қизини ва сизнинг йўлингизга тўғаноқ бўлганларни ўлдириш учун Клодетт билан тил бириктирдингиз? Ахир, сиз жиноятчилар билан
бирга алоқада бўлмай, уларни ушлашга қасамёд қилма‑
ганмидингиз?
— Мен сизга ўхшайдиганлар олдида ҳисобот бераман‑
ми, жаноб Аккад, — деб кулди Лемье.
— Сиз мени бошимдан кечирганларимга мажбур қилганингиздан кейин, — деб қаршилик қилди Марван, — мени ўлдиршингиздан олдин ҳаммасини билишга ҳаққим бор.
Лемье нафрат билан тўнғиллади.
— Мен сизни мажбур қилдим, — деб сўради у. — Ҳазиллашяпсизми? Сиз тентакона ишларни қилдингиз, Марван Аккад, — менинг йўлимда тўғаноқ бўлишингиз ке‑
рак эмасди. Менинг ажойиб режам ва ҳимоям бор эди. Жиноятни тергов қилаётган терговчидан ким ҳам шуб‑
ҳаланарди? Ҳеч ким. Лекин сиз аралашишингиз шарт эди!
— Сизни тутиб олишади, Лемье, — деди Марван.
— Кўрамиз, — деб жавоб берди Лемье.
У шу гапни айтиши биланоқ, чўққига яна иккита Лемьенинг одамлари кўтарилишди ва қуролларни Мар‑
ванга қарата мўлжаллашди.
Guvoh 55-bob D-McDowell. Kitob O'zbek tilidagi yaxshi Audiokitob Online
